Οι “Ημέρες Ρεθύμνου” και η “Γκαλερί Μορφές” παρουσιάζουν την εικαστική έκθεση της Ελένης Ιωαννίδου με τίτλο DON’T.

Λίγα λόγια για την έκθεση:

“Η ενασχόληση μου με «την τέχνη του χαπιού» άνθισε μέσα στην πανδημία αλλά η ιδέα της δημιουργίας μωσαϊκών με ληγμένα χάπια γεννήθηκε λίγο νωρίτερα, στο κοινωνικό φαρμακείο που λειτουργούσε εθελοντικά από το 2008 στο Ρέθυμνο. Τα φάρμακα προέρχονταν από ανακυκλοφορία φαρμάκων που δεν είχαν λήξει και που έφερνε ο κόσμος προκειμένου να χρησιμοποιηθούν από συνανθρώπους μας που δεν είχαν τη δυνατότητα να τα αγοράσουν. Φυσικά ένα μέρος από αυτά έληγε και έπρεπε να απορριφθεί. Στα πλαίσια της λογικής της ανακύκλωσης ανοίγονταν οι συσκευασίες ώστε να διαχωριστούν από τα φάρμακα και να γίνει πιο σωστά η ανακύκλωσή τους. Τότε πρόσεξα τα απίθανα χρώματα, και σχήματα που είχαν τα φάρμακα αυτά και αποφάσισα να δοκιμάσω να τα χρησιμοποιήσω ως ψηφίδες για να φτιάξω πίνακες. Έτσι ξεκίνησε μια διαδικασία δημιουργίας η οποία μέσα στην πανδημία πήρε μια ιδιαίτερη μορφή έκφρασης.Έκφραση της εσωτερικής πίεσης που συνδέεται με την απαιτητική δουλειά στο νοσοκομείο αλλά και της ανάγκης επικοινωνίας μηνυμάτων προς τον κόσμο. Στη συνέχεια, η εκφραστική δύναμη του μωσαϊκού έδωσε διέξοδο και σε άλλες ανησυχίες σχετικά με την ιατρική αλλά και με την αλληλεγγύη, τον πόλεμο τις διακρίσεις στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.Τα ψηφιδωτά αυτά είναι φτιαγμένοι με χιλιάδες κάψουλες και χάπια, τα οποία, αν δεν υπήρχε κατ´αρχην η ανακυκλοφορία μέσω του κοινωνικού φαρμακείου αλλά και στη συνέχεια η χρήση τους για τη δημιουργία των ψηφιδωτών θα κατέληγαν να δηλητηριάσουν το περιβάλλον μας.

Όσον αφορά στη συγκεκριμένη έκθεση η έμπνευση και η ανάγκη για την πραγματοποίηση της ξεκινά από τη συνειδητοποίηση ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που στιγματίζεται από την ύπαρξη πολλών πολέμων γύρω μας οι οποίοι έχουν πλέον χρονίσει. Ο πόλεμος στη Συρία, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η εμπόλεμη κατάσταση στην Παλαιστίνη που έχει πάρει πλέον τη μορφή γενοκτονίας τείνουν να γίνουν μια συνηθισμένη καθημερινότητα για μας. Δυστυχώς ο πόλεμος δεν είναι μακριά, είναι εδώ, επίκαιρος, καταστροφικός και χωρίς ορίζοντα τέλους. Οι ειρηνικές λύσεις δεν φαίνεται να είναι στην φαρέτρα των κρατών και όλο και περισσότερο οι απώλειες παρουσιάζονται ως μια στατιστική, ως νούμερα χωρίς πρόσωπο.

Τα έργα που θα συνθέσουν την έκθεση ξεκινούν από 2 ιδέες. Την ιδέα των «πειραγμένων» πόστερ κλασικών ταινιών που δίνουν το δικό τους αντιπολεμικό μήνυμα. Η δεύτερη ιδέα σκιαγραφεί την πιο ανθρώπινη πλευρά, το σκηνικό του πολέμου μέσα από τα μάτια των παιδιών που λένε “don’t “ το φιλί των νέων που δεν μπορούν να χαρούν τη ζωή, των πολεμιστών που μάχονται για δικαιοσύνη.

Μέσα από αυτή την έκθεση με τον καθαρά αντιπολεμικό χαρακτήρα πρέπει να περάσει το μήνυμα της μη αδράνειας, της μη αποστασιοποίησης, της ενσυναίσθησης και της αντιπολεμικής δράσης.

Ελένη Ιωαννίδου”

Η Ελενη Ιωαννιδου έχει πραγματοποιήσει 3 εκθέσεις με ψηφιδωτά από ληγμένα χάπια στην Κρήτη. Στο Ηράκλειο στο μουσείο «Λυχνοστάτης» και στο Ρεθυμνο στο «Σπίτι του Πολιτισμού» το 2021 και στα Χανια στα πλαίσια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου το 2022. Επίσης το 2023 μια έκθεση στην Αθήνα με θέμα «Ελπίδα σε δύσκολους καιρούς» στον χώρο πολιτισμού Άρτεμις με το σύλλογο ΗΠΑρχω υπό την αιγίδα του δήμου Αμαρουσίου. Η ίδια έκθεση ταξίδεψε στη Ρουμανία στο Κλουζ με το όνομα “Hope in difficult times”. Δουλειά της μπορείτε να δείτε στο blog της eleioannidou.blogspot.com